De laatste vakantiedagen in Palenque
Na ruim twee weken rondgetrokken te hebben had ik nog een paar dagen rondom ons huis. Wat klusjes (vooral snoeiwerk), familie en de koffer pakken.
Op het moment dat we een boom (Capulin) om wilden halen kwam er een boel kabaal uit de boom. Een paareekhoornkoekoeken sloegen alarm. Er bleek een klein uiltje in de boom te zitten. Beide lieten zicht goedfotograferen, de boom bleef daarmee nog een dag gespaard.
Aluxes: SInds een paar jaar is er een dierenpark in Palenque, genaamd Aluxes, wat dwerg of kabouter betekent in het Maya. Deze is vooral voorzien van dieren die je inde omgeving kunt zien. Inmiddelshebben zij een project in uitvoering voor hetherintreden van Rode Ara's. Ongeveer 70 exemplaren vliegen los rond, maar worden nog wel inhet park bijgevoerd. Het is de bedoeling dat deze uiteindelijk in de vrije natuur hun weg/vlucht gaan vinden.Het park is mooi aangelegd, waar je zowel dieren in gevangenschap kunt zien, maar ook vele die gewoon uit de omringende bossen aan komen vliegen of lopen of zwemmen. Naast de ara's zijn jaguars, manati's (zeekoeien), krokodillenen apen de grootste attracties. Helaas werden we halverwege het park overvallen door een flinke regenbui. Tja, het blijft tropisch REGENwoud.
Terugreis: Vanaf januari beschikt Palenque over een (inter-)nationaal vliegveld. Alles nog nieuw en onwennig voor het personeel. Dat ik een telescoop en een statief bij me droeg was wel erg bijzonder. Eerst werd ik bij de bagagecontrole teruggestuurd naar de incheckbalie om een veiligheidscheck te laten uitvoeren. Daarna weer terug naar de handbagage-controle. Weer opnieuw de riem af, laptop uit de tas, etc, etc. Toch wederom wisten ze niet wat ze met de telescoop aan moesten. Uiteindelijk moest de supervisor er bij geroepen worden die zijn goedkeur moest geven. Gelukkig had het vliegtuig in eerste instantie vanwege de regeneen uur vertraging, tijd zat dus. Wat bleek echter, het ene uur vertraging werden er uiteindelijk twee. De gouverneur van de staat Chiapas kwam langs met een hele filmploeg. Ons vliegtuig moest voor een paar filmopnamen gebruikt worden waarop de gouverneur te zien was waarop hij uit het vliegtuig kwam zwaaien en naar de aankomsthal liep. Dit circus moest een paar keer herhaald worden. Enkele medepassagiers werden behoorlijk kwaad omdat zij door deze show de aansluitende vlucht in Mexico City zouden missen. Zelf had ik pas om 9 uur 's avonds mijn vlucht naar Nederland. Ondanks de vertraging aan het begin van de terugreis verliep alles verder voorspoedig. Ideaal om een vliegveld op nog geen 10 minuten van huis te hebben en binnen anderhalf uur in Mexico City te kunnen zijn. Vroeger kostte dit een nachtelijkebusreis van 12-14 uur. De vlucht van Mexico naar Nederland bedroeg 10 uur.
Op Schiphol werd ik opgewacht door Rosy en Cynthia. Fijn!
Nu nog een paar foto's toevoegen en de blog is ten einde.
Hartelijke groeten,
Nico
Weer naar de Golfkust en de moerassen van Centla
Vandaag onderweg vanuit Tenosique opnieuw naar de Golfkust, echter nu in het zuidelijkste deel. Onderweg bij de lagune van La Libertad gestopt om naar de vogels te kijken en ze te fotograferen.
Opmerkelijke soorten waren de lepelaars die hier roze zijn, vele zilverreigers en koereigers, grielen en fluiteenden. Net als bij ons de Nijlganzen zitten deze ook graag in bomen. Opmerkelijk
gezicht. Het meest bijzondere waren de gigantische aantallen aalscholvers. Zo gauw er ergens een school vis opdook, vlogen zij er met honderden naar toe om de vissen te verorberen.
Daarna doorgereden tot aan de kust. Opmerkelijk is dat er een zeer grote lagune is, die op twee plekken verbinding heeft met de zee, en voor de rest afgescheiden wordt door een smalle strook land
van enkele honderden meters, over ongeveer 100 kilometer. Langs het strand vonden we bruine pelikanen en verschillende strandlopertjes die hier overwinteren, of op doortrek waren naar het nog
verdere warme zuiden. Hier gebleven tot zonspndergang.
In Isla Aguada hebben we een hotel gevonden voor de overnachting, La Gringa. Een wel zeer veramerikaanste mexicaanse dame van een jaar of zeventig runt daar haar hotel. De volgende ochtend ruim
voor zonsopkomst met een bootje de lagune opgevaren om naar een vogeleiland te varen. Toen we aankwamen werden de vele witte ibissen, grutto's, lepelaars, reigers en sterns al gauw verstoord door
bootjes die te dicht bij kwamen. Respect voor de natuur is er nog niet echt. De fregatvogels, het echte tuig onder het gevogelte, beleven wel op hun plaats. Fregatvogels komen alleen aan hun
voedsel door de vangst van anderen weg te kapen. Zelf vissen doen ze niet. Verder zaten er op de eilandjes nog enkele valken, slechtvalken en smellekens, die zich tegoed deden aan uitgeputte
zangvogeltjes die eindelijk weer aan land kwamen.
's Middags naar Frontera gereden waar ik een oude vriend ontmoette.
Bij Frontera komen drie rivieren samen, de Grijalva, Usumacinta en de San Pedro, om via een breed water in de zee uit te monden. Het gebied is een grote delta met moerassen, vergelijkbaar met
hollandse landschappen. Alleen de temperatuur komt met 34C niet overeen. Verder lijkt er wel op met de steeds groter wordende aantallen zilverreigers in Nederland.
In een speciaal aangelegd parkje met hangbruggen en plankenpaden verscheidene typische moerassoorten gespot, en leguanen.
's Middags bijna vier uur lang gehobbeld over keien, door kuilen en over drempels om eindelijk weer in Palenque te komen. Hiermee zit het grootse gedeelte van de reis er wel op. De komende dagen
zal voor bezoek zijn aan familie en vrienden, met komend weekend nog een retourtje Mexico City. De verhalen en foto's zullen dus wat minder worden in aantal.
In ieder geval bedankt voor het volgen.
Zeer warm en zeer vochtig
Zoals geschreven zou vrijdag een reisdag naar het zuiden zijn. Om zeven uur 's ochtends uit Tecomavaca vertrokken. Voordat we het woestijngebied konden verlaten moesten we nog eerst een pas over. Halfwoestijn, maar wel fris met zo'n 14 C ! Zelfs in Nederland was het warmer,vernam ik.Wetende dat we daarna de warmte in zouden dalen, schatte ik dat de termperatuur wel20 graden zou oplopen onderweg. Uiteindelijk werden het er 22, namelijk 36Cop de teller! Waren de eerste paar honderd kilometer nog afwisselend, de laatste 500 warne door tropisch laagland met weinig bos. Extensieve veelteelt, suikerriet en een beetje ananasplantages "sierden" het landschap. Tegen 18:00 uur kwamen we thuis aan in Palenque. Altijd een fijn gevoel, als een warm bad om weer op je eigen plekje te zijn. Het deed me deugd te zien dat het huis en de tuin er goed onderhouden bij lagen. En uiteraard ook altijd fijn om er door mijn schoonzus verwend te worden met lekker eten en koffie.
Zaterdag naar de boerderij van mijn schoonouders geweest en in de nabijgelegen moerasgebieden nog wat gevogeld. Vooral reigersoorten. Zie foto's.
Zondag in de hitte een boswandeling (meer struinen) door een stukje regenwoud aan de overs van de Usumacinta rivier. Vanwege de tropische omstandigheden was het flink zweten.Enkele spider monkeys aangetroffen, en weer wat andere vogeltjes.
Morgen, maandag gaan we weer op reis naar Isla Aguada, een plaatsje aan de Golf van Mexico!
Ara's
Na een beroerde nacht in de tent, weinig slaap op een leeglopend luchtbed vroeg opgestaan. Ter plaatse nog wat gevogeld en snel de tent opgeruimd om weer naar onze volgende bestemming te gaan: Sante Maria Tecomavaca. Een klein dorpje in een net iets vochtiger gebied. Daar aangekomen melden we ons bij het lokale dorpskantoor, waar we een cabaña konden regelen, en tevens een gids aan ons gekoppeld kregen. Zelfs voor eten zou gezorgd worden. Er komen maar weinig teoeristen in deze streek, aangezien het erg afgelegen is. Te merken aan de prijzen: Totaal voor twee nachten in een uitstekend verblijf, anderhalve dag met een gids op pad en3 maaltijden voor nog geen 40 euro p.p. Het eten werd klaargemaakt door de vrouw van de (dorps)burgermeester.
Eind van de middag over anderhalf uur hobbelen naar een mooi uitzichtpunt met steile wanden. Een klein buitje zorgde met de zon voor een mooie regenboog voor nog meer kleur aan het landschap. Tegen de schemering kwam er met veel kabaal een groep zeldzame groene ara's er slapen. Verder nog enkele Jabali's gezien, soort wild zwijn.
De volgende ochtend om 5 uur opgestaan om naar een andere slaapplek van de ara's te gaan. In het donker over een smal pad een uurtje klimmen, zo'n 250 meter. In de schemer aangekomen op een eng uitkijkpunt aan de rand van een kloof. Al snel werden de ara's wakker, waaran ze nog even in de buurt van de kloof voedsel zochten Nu konden we ze in schemerlicht bekijken. Helaas te weinig licht voor goede foto's. Een stuk of veertig gezien.
's Middags in de buurt van het dorpje nog wat gevogeld.
De volgende dag zou weer een reisdag worden, 825 km naar het hete vochtige zuiden.
Halfwoestijn
Na een goed ontbijt in Huatusco (koffieplamtages) en op het terrein van het hotel zonder al te veel succes gevogeld te hebben, zijn we weer op reis gegaan. Begonnen we op 600 m boven NAP, uitelindelijk naar een vlakte op 1400m hoogte. Onderweg veranderde het landschap. De vochtige zeelucht raakte door het passeren van de hoge bergen vrijwel al het vocht kwijt. Onderweg door de stad Orizaba gereden, mooie plaats met de nodige historie, echter daarna kwamen nog vele dorpjes met onzettend veel verkeersdrempels en stoplichten. Elke kruizing was voor zien van een stevige drempel, dan een verkeerslicht en dan weer een drempel. Schoot lekker op dus! Toen we de bebouwing achter ons gelaten hebben moesten we nog twee bergruggen over om Zapotitlan Salinas te komen. Een droge vallei vol met catussen en lage valdverliezende struikjes. De toevoeging Salinas duidt op het aanwezig zout in de bodem. Hoewel we nu op 1400 meter hoogte zitten, blijkt dit ooit toch een zee te zijn geweest. Er komen aardlagen te voorschijn vol met fossielen van stukken koraal, schelpen, mosselen en oesters. Ook lagen met daarin voetafdrukken van dinosaurussen.In de streek zijn ook botresten gevonden, alleen hebben we daar geen tijd voor gehad om deze te bekijken. Foto's van de fossielen zijn in een map bijgeplaats.
's Nachts hebben wein onzetent proberen te slapen. Wildkamperen in de woestijn. Leek spannend, maarviel tegen. Weinig beesten gezien of gehoord.Jammer.
Xalapa
Vroeg opgestaan om naar Xalapa te gaan. Midden in de stad ligt een oude vulkaan die begroeid is met een stukje regenwoud. Xalapa ligt op zo'n honderd kilometer van de golfkust, op een 1000 meter. De zeelucht moet hier het vocht kwijt om over de bergrug van ruim 2000 meter te komen. Dit betekent een zone met veel mist en regen, bij aangename temperaturen van 20 - 25 C. Beter dan de 32C van de kuststreek. Na voor 70 cent een belegd broodje te hebben gekocht voor het ontbijt het park ingegaan. Veel eekhoorns en bijzondere vogels. In dit park zijn meer dan 200 soorten waargenomen. Zoveel hebben wij er niet gezien, maar toch wel enkele nieuwe soorten voor mijn "vink"lijstje. Na de tijd gegeten in een eenvoudig doch goed restaurantje voor maar liefst 6 euro het duurste van de kaart genomen. Een dagmenu was zelfs voor 2 euro al te krijgen! 's Middags weer terug naar Chichicaxtle voor de vogeltrek, maar vanwege het slechter wordendeweer was er niet zoveel te zien. We hebben gisteren en eergisteren blijkbaar veel geluk gehad en dus de goede keus gemaakt om ons reisplan om te gooien.
We zijn niet lang blijven hangen en hebben de auto genomen naar Huatusco. Deze stad ligt op ongeveer 800 meter in een streek vol met koffieplantages en nevelwouden. Voor de verandering eens een luxe hotel genomen, aangezien de komende dagen het een stuk eenvoudiger zal zijn. Voor de liefhebbers Hotel Mision Cocuyos Huatulco. Een aanrader.
Eindelijk een plek met een goede internetverbinding zodat ik eindelijk eens foto's kon uploaden. Meer foto's zijn te zien op Facebook, gewoon zoeken op mijn naam.
Morgen weer verder via Orizaba (de hoogste vulkaan van Mexico met ruim 5600 meter) naar Zapotitlan, halfwoestijn. Waarschijnlijk zonder wifi, afkicken! Dus ook geen update.
Tot later!
Rio de rapaces (2)
Vandaag vroeg opgestaan en naar een lagune gereden , La Mancha. Een smalle opening verbindt dit meer met de Golf van Mexico. Op een zandbak zaten verscheidene reuzensterns, sandwich sterns en bruine pelikanen. Vervolgens naar ruïnes van de Maya's op een berg met uitzicht over zee. Behalve een visarend en een slechtvalk waren er niet zoveel vogels te zien. Wel ontmoetten we een groep vogelaars waar we verder de dag mee optrokken. Onder andere een Amerikaan die alle interessante vogelplekken in de staat Veracruz beschreven heeft. Met hen wezen eten, een salade van garnalen, inktvis en slakken, met tomaat en koriander . Heerlijk. Ik moet natuurlijk aan mijn dieet denken, en daar passen deze perfect in! Daarna zijn we weer naar het uitkijkpunt van gisteren gereden. Het was vandaag nog spectaculairder dan gisteren. TiendDuizenden buizerds, enkele honderden ooievaars en witte pelikanen. Ivm slecht internet volgen de foto's later! Tot morgen!
